Rozdział 16

Ania wybiegła przed kamienicę i ujrzała Nawojkę- przykrytą siatką, w samej piżamie i bez skarpet.

-Czego?!- spytała nieżyczliwie mierząc przyjaciółkę niechętnym spojrzeniem. Śniło jej się własnie, że leży sobie na polanie, że jest środek lata, że ptaszki kumkają, że żabki ćwierkają... A Nawojka jej to wszystko przerwała.

-Jak ty wyglądasz?- spytała w odpowiedzi ciągnąc Anię za rękaw swetra- idziemy!

-Jak JA wyglądam? To ty latasz w siatce jak  jakiś żołnierz... Co to w ogóle ma znaczy, co jest?

-Nasermater jest- sapnęła Nawojka- chodź szybciej, ja stąd muszę odejść!

-Że nasermater to ja brałam pod uwagę- odparła z trudem wymijając kałużę do której prawie wrzuciła ją Nawojka- zaraz mnie wrzucisz do wody. O tej porze może być skrajnie beznadziejnie lub skrajnie cudownie.

-Jest to drugie- powiedziała Nawojka zwalniając kroku- no, tu możemy iść normalnie...

Puściła Anię i zdjęła siatkę.

-Ale co się stało?!- niemal krzyknęła Ania wyraźnie tracąc cierpliwość

-Pamiętasz złoczyńców?- zapytała Nawojka konspiracyjnym szeptem

-Pewnie, że pamiętam. Zrzuciłaś im powidła na łeb a potem się bałaś.

-Mieszkam z jednym.- rzekła szybko

Ania gwałtownie przystanęła.

-Co z nim robisz?!

-Przecież mówię, że mieszkam...- jęknęła- tymczasowo, ale jednak mieszkam... Powiem ci więcej, ty go znasz...

-Ja go znam?! Ja nie znam żadnego gangstera, nawet połowy...

-Ale znasz Mirusia

-Od początku- zażądała Ania po dłuższej chwili ciszy- i tak jak krowie na granicy, żebym ja zrozumiała...

Nawojka opowiedziała wszystko dokładnie, od powideł, przez dworzec, skończywszy na groźbach i tej okropnej propozycji mamy.

-No, to faktycznie, nasermater...- orzekła Ania- ale  z jednym się wygłupiłaś.

-Z którym?

-Nie poszłaś na ugodę.

-Mam brać udział w przestępstwie? Nigdy!

-Ja ci nie każę brać udziału w przestępstwie...

-Jak nie, skoro każesz dostarczać?- przerwała gwałtownie Nawojka

-Cicho! Niczego nie będziesz dostarczać, tylko...

-Tylko...?

-Dasz mi powiedzieć, czy nie?Wynegocjujesz coś w miarę neutralnego, Miruś pomyśli, że cię złamał i jesteś niegroźna. Zapewnisz sobie spokój i bezpieczeństwo i po cichu rozgryziesz co on robi. Przechytrzysz Mirusia. A raczej rozgryzieMY i przechytrzyMY, bo ja z tobą.

-Ty to  wcale nie jest takie głupie...